Oprogramowanie Otwartego Systemu Antyplagiatowego mieści się z formule open-source. Jeśli uczelnia należąca do Międzyuniwersyteckiego Centrum Informatyzacji lub będąca jego członkiem stowarzyszonym chce modyfikować kod źródłowy, zgłasza opis i cel tej modyfikacji do dyrekcji MUCI a po uzyskaniu akceptacji stosuje się do obowiązujących w tym zakresie procedur zapewniających systemowi nieustającą skuteczność.

Główne atuty

• Baza stron internetowych licząca ponad 750 milionów rekordów (zaindeksowanych stron).
• Bezpieczne porównania z zasobami internetowymi (bez pośrednictwa podmiotów trzecich takich jak Microsoft, Google, etc…).
• Efektywne sprawdzanie z całą bazą stron internetowych, a nie tylko z pierwszymi wynikami zwróconymi przez wyszukiwarki takie jak Google czy Bing.
• Możliwość indeksacji wielkich baz prac referencyjnych (np. ORPPD) poprzez skróty nieodwracalne (np. wektory częstości). Skróty wystarczają do prowadzenia porównań, a są bezużyteczne dla potencjalnego złodzieja.
• Nowatorskie, efektywne algorytmy detekcji podobieństw w bazie prac studenckich i w zasobach internetowych opracowane przez zespół polskich naukowców.
• Efektywny algorytm szczegółowego porównywania tekstów.
• Detekcja kamuflażu nieuprawnionych zapożyczeń, także niewerbalnych.
• Interaktywny podgląd porównywanych dokumentów.
• Obsługa wzajemnego porównywania prac między sobą (np. prac domowych grupy studentów) z opcją dodatkowego porównania ich z bazą prac studenckich i zasobami internetowymi.
• Obsługa masowego ładowania plików do bazy.
• Współpraca z PCSS (Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe)

Obsługiwane języki:

System OSA, do porównania tekstów, nie korzysta bezpośrednio z oryginalnej ich postaci, lecz z tzw. map, które są strukturami danych przechowującymi częściową informację o tekstach. Takie podejście ma dwie zasadnicze zalety:

• Z bazy tych struktur nie można odtworzyć żadnego z tekstów, który posłużył do jej utworzenia.
• Porównanie map w bazie wystarcza do wskazania zapożyczeń między badanymi pracami ze znacznie lepszą efektywnością niż porównanie oryginalnych tekstów jeden do jednego. Przeprowadzone dotychczas testy wykazały wielką odporność systemu na wszelkie, znane jego autorom, metody kamuflażu nieuprawnionych zapożyczeń (zmiana szyku, przestawianie zdań, zastąpienie części słów ich synonimami, kompilacja z wielu źródeł, podstawienia czcionek).

W dniu 20 maja 2016 r. Sejm uchwalił kolejną nowelizację ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Została ona podpisana przez prezydenta 22 czerwca 2016 r. Nowelizacja wydłuża, z 31 grudnia 2016 r. na koniec 2018 r., czas na przekazanie przez rektorów uczelni do ogólnopolskiego repozytorium pisemnych prac dyplomowych danych dotyczących prac, których obrona zakończona pozytywnym wynikiem odbyła się po 30 września 2009 r.

Regulację dotyczące działań antyplagiatowych zawierają się w przytoczonych niżej art. 167a-167c, zob. http://eckukr.ecuglo.lciqx.ccrn.nl4.gsr.awhoer.net/DetailsServlet?id=WDU20051641365.

Art. 167a.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu dyplomowego jest pozytywna ocena pracy dyplomowej.
Praca dyplomowa jest samodzielnym opracowaniem określonego zagadnienia naukowego lub artystycznego lub dokonaniem artystycznym prezentującym ogólną wiedzę i umiejętności studenta związane z danym kierunkiem studiów, poziomem i profilem kształcenia oraz umiejętności samodzielnego analizowania i wnioskowania.
Pracę dyplomową może stanowić w szczególności praca pisemna, opublikowany artykuł, praca projektowa, w tym projekt i wykonanie programu lub systemu komputerowego, oraz praca konstrukcyjna, technologiczna lub artystyczna.
Uczelnia jest obowiązana do sprawdzania pisemnych prac dyplomowych przed egzaminem dyplomowym z wykorzystaniem Jednolitego Systemu Antyplagiatowego, o którym mowa w art. 167c ust. 1.

Art. 167b.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego prowadzi ogólnopolskie repozytorium pisemnych prac dyplomowych.
W repozytorium zamieszcza się:
tytuł pracy dyplomowej;
imiona i nazwisko autora pracy dyplomowej;
imiona i nazwisko promotora pracy dyplomowej;
imiona i nazwiska recenzentów pracy dyplomowej;
nazwę podstawowej jednostki organizacyjnej;
azwę uczelni;
datę zdania egzaminu dyplomowego;
nazwę kierunku studiów;
treść pracy dyplomowej.
W repozytorium nie zamieszcza się prac zawierających informacje podlegające ochronie na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.
Dane, o których mowa w ust. 2, wprowadzają do Systemu POL-on rektorzy uczelni. Dostęp do danych przysługuje promotorowi pracy dyplomowej oraz Komisji. Rektor uczelni jest obowiązany do wprowadzenia pracy dyplomowej do repozytorium niezwłocznie po zdaniu egzaminu dyplomowego.

Art. 167c.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego prowadzi Jednolity System Antyplagiatowy współpracujący z ogólnopolskim repozytorium pisemnych prac dyplomowych oraz zapewnia uczelniom nieodpłatne korzystanie z tego systemu.
Opracowanie systemu, o którym mowa w ust. 1, i administrowanie tym systemem minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może zlecić instytutowi badawczemu, nadzorowanemu przez ministra właściwego do spraw nauki, którego przedmiot działania jest ściśle związany ze świadczeniem usług w zakresie systemów informacyjnych, zapewniając środki finansowe na ten cel.

Na partnerskich uczelniach studiuje ćwierć miliona studentów.

• Uniwersyet Łódzki
• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Uniwersytet Jagielloński
• Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
• Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Uniwersytet Opolski
• Uniwersytet Śląski
• Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
• Uniwersytet Warszawski
• Politechnika Warszawska
• Państwowa Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Jarosławiu

Kontakt w sprawie wpółpracy:

Międzyuniwersyteckie Centrum Informatyzacji 
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 
ul. Umultowska 89b 
61-614 Poznań 
tel: 61 8291594 
fax: 61 8291659 
e-mail: muci@

Warunki współpracy:

1. Informacja wstępna
2. Wniosek o status członka stowarzyszonego
3. Wzór umowy stowarzyszeniowej

Otwarty System Antyplagiatowy (OSA) powstał w ramach projektu realizowanego przez Międzyuniwersyteckie Centrum Informatyzacji (MUCI) przy współpracy z Instytutem Podstaw Informatyki Polskiej Akademii Nauk, jako odpowiedź na rosnące zjawisko plagiatowania prac dyplomowych. Na polskim rynku istnieje już kilka rozwiązań, które pozwalają weryfikować jakość pracy pod kątem jej oryginalności. Autorzy systemu OSA proponują kolejne narzędzie, którego filozofia działania odbiega od pozostałych rozwiązań.

System OSA, do porównania tekstów, nie korzysta bezpośrednio z oryginalnej ich postaci, lecz ze struktur danych przechowującymi częściową informację o tekstach. Są to tzw. wektory częstości i mapy. Takie podejście ma trzy zasadnicze zalety.

Z bazy tych struktur nie można odtworzyć żadnego z tekstów, który posłużył do jej utworzenia. Porównanie map w bazie wystarcza do wskazania zapożyczeń między badanymi pracami ze znacznie lepszą efektywnością niż porównanie oryginalnych tekstów jeden do jednego. Przeprowadzone dotychczas testy wykazały wielką odporność systemu na wszelkie, znane jego autorom, metody kamuflażu nieuprawnionych zapożyczeń (zmiana szyku, przestawianie zdań, zastąpienie części słów ich synonimami, kompilacja z wielu źródeł, podstawienia czcionek). Jest możliwość indeksacji wielkich baz prac referencyjnych (np. ORPPD) poprzez wektory częstości lub inne skróty nieodwracalne. Tworzenie i aktualizacja bazy map ‒ oraz innych baz niezbędnych do funkcjonowania systemu ‒ jest w pełni zautomatyzowane i odbywa się na podstawie przetworzenia wskazanych przez użytkownika plików zapisanych w jednym z następujących formatów zapisu tekstu: txt, pdf, doc, docx, odt, rtf. Dodatkowo w ramach jednej Uczelni system OSA umożliwia dokładniejsze przyjrzenie się oryginałom prac, w odniesieniu do których stwierdził zbyt wysoki poziom podobieństwa ich map. Tekst badanej pracy można porównać, jeden do jednego, z oryginalnym tekstem każdej z podzbioru prac referencyjnych i polskojęzycznych stron internetowych wyselekcjonowanych przez system na bazie podobieństwa map. Zwykle jest to podzbiór pusty lub kilkuelementowy.

Należy pamiętać, że każdy system antyplagiatowy, by działać skutecznie musi mieć dużą bazę wzorców (tekstów referencyjnych), z którymi następuje sprawdzenie. W tej wersji systemu prace mogą być porównywane z ponad 600 milionami polskojęzycznych stron internetowych.